Συναισθηματική, Σωματική & Ψυχική Εναρμόνιση

Η προσαρμογή μας στην συμπαντική μελωδία...

Κοιτάζοντας το λεξικό θα δούμε ότι το ρήμα εναρμονίζω σημαίνει ότι προσαρμόζω την κατάλληλη μουσική αρμονία σε ένα μελωδικό θέμα, δίχως να έρχεται σε αντίθεση, κάνω δηλαδή κάτι το οποίο είναι αρμονικό και ταιριαστό σε σχέση με κάτι άλλο.

Η εναρμόνιση είναι μια αμφίδρομη σύνδεση από την οποία απορρέουν ειλικρινή συναισθήματα εμπιστοσύνης, επικοινωνίας, αποδοχής και σεβασμού όταν γίνετε με κάποιον άλλο και εσώτερης σοφίας, σωματικής και ψυχικής γαλήνης όταν γίνετε με την ψυχή και το σύμπαν.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ

Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει στη ζωή σας ανθρώπους (ή και εσάς τους ίδιους) που θα κινούνται, θα συζητάνε ή θα αλληλοεπιδρούν γενικά με άλλους σαν να χορεύουν με μια αέρινη ομοιομορφία, σύμπνοια και συντονισμό. Σε αυτή την συντονισμένη κατάσταση μεταξύ 2 ή περισσοτέρων ανθρώπων εκλείπουν οι περιοριστικές πεποιθήσεις, οι δυσλειτουργικές προκαταλήψεις και οι βιαστικές κρίσεις και προεδρεύουν η εμπιστοσύνη, η αγάπη, ο σεβασμός, η ειλικρίνεια και η αποδοχή, ακόμη και αν υπάρχει διάσταση απόψεων. Στην αντίπερα όχθη από την εναρμόνιση και τον συντονισμό βρίσκουμε την δυσαρμονία και τον αποσυντονισμό. Θα έχουμε γίνει αρκετές φορές άθελα μας θεατές ή και πρωταγωνιστές ακόμη, ενός δημόσιου ή ιδιωτικού καυγά μεταξύ ανθρώπων που μπορεί να σχετίζονται μεταξύ τους ή να μην σχετίζονται. Ακόμη και αν παρατηρούσαμε τέτοιους ανθρώπους εξ αποστάσεως, δίχως να μπορούσαμε να τους ακούμε θα καταλαβαίναμε από τις κινήσεις τους και μόνο ότι αυτό που τους διέπει είναι κάτι εντελώς αντίθετο από την εναρμόνιση.

Η εναρμόνιση δεν είναι απλά μια τεχνική - παρόλο που υπάρχουν πρακτικές καθοδήγησης - αλλά κάτι βαθύτερο. Προϋποθέτει μερικές φορές βαθιά επίπεδα αυτογνωσίας τα οποία έχουν αναδεύσει πρωτίστως και εγκαταστήσει κατ' επέκταση την αυτοαποδοχή, την άνευ όρων αυταξία και τον αυτοσεβασμό. Διότι αυτά τα χαρακτηριστικά δεν θα μπορούν να διοχετευτούν με ειλικρίνεια προς έναν συνάνθρωπο εάν δεν έχουν κερδηθεί πρωτίστως ως προς τον εαυτό μας. Η συναισθηματική εναρμόνιση είναι βασικό θεμέλιο για οποιαδήποτε είδους σχέση, όπως συγγενική, γονική (εμβαθύνει και διευκολύνει την επικοινωνία με το παιδί), συντροφική, φιλική, θεραπευτική, επαγγελματική κλπ., υφαίνοντας αμοιβαία αισθήματα εμπιστοσύνης, κατανόησης και αποδοχής. Χαμηλώνει τα επίπεδα του στρες επειδή οι ανθρώπινες σχέσεις πλέον δεν βασίζονται στον ανταγωνισμό, τη σύγκρουση και την επιβολή και ενδυναμώνει την ικανότητα να λέει κάποιος όχι δίχως εγωισμό ή θυμό αλλά με τρόπο κατανοητό και αποδεκτό από τους άλλους.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗΣ

Κοιτάζετε τον άλλο στα μάτια με ειλικρινές ενδιαφέρον. Ακολουθήστε τους ρυθμούς του, συντονιστείτε δηλαδή με την αναπνοή του, τη στάση του σώματος του, με τον τόνο της φωνής του και τον ρυθμό της ομιλίας του. Διατηρήστε ειλικρινής οπτική και συναισθηματική επαφή μαζί του, κάνοντας του περιοδικά νεύματα προσοχής και κατανόησης.

Δείξτε γνήσιο ενδιαφέρον για τα λεγόμενα του και αυτά που θεωρεί σημαντικά. Δώστε περισσότερο ενδιαφέρον για να τον κατανοήσετε παρά για να κατανοήσει αυτός εσάς. Όπως λέει και ο Eckhart Tolle «Όταν ακούς έναν άνθρωπο, μην τον ακούς μόνο με το νου σου, άκου τον με όλο σου το σώμα και από το πιο βαθύ επίπεδο της Ύπαρξης σου. Αυτό είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορείς να του προσφέρεις!»

Χρησιμοποιήστε παρόμοιες εκφράσεις με το συνομιλητή σας, για να συμπλεύσετε εναρμονισμένοι.

Δείξτε του σεβασμό ακόμη και αν δεν συμφωνείτε με τα λεγόμενα του, τις πεποιθήσεις του ή τις διαφορετικές κοινωνικές του απόψεις. Ο καθένας είναι μοναδικός και έχει το αναφαίρετο δικαίωμα της άποψης του, όπως και εσείς άλλωστε. Η κριτική ή η κατάκριση θα πρέπει να είναι χαρακτηριστικά που χρειάζεται να εκλείπουν. Δεν είναι αναγκαίο να παίρνετε προσωπικά τις απόψεις του άλλου.

Όταν συντονίζεστε με αυτόν τον τρόπο με έναν άλλο άνθρωπο, η επικοινωνία αναβαθμίζεται και αποκτά μια άλλη διάσταση, διότι γίνετε στο συνειδητό αλλά και το υποσυνείδητο πεδίο. Όλο αυτό βέβαια προϋποθέτει απεριόριστο σεβασμό και ειλικρίνεια, διότι αν γίνετε με σκοπό τη χειραγώγηση οι άλλοι θα το καταλάβουν.

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ & ΤΗ ΦΥΣΗ

Στα αρχαία ολιστικά θεραπευτικά συστήματα όπως είναι ο Αγιουρβέδα και η Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική (Π.Κ.Ι.) και μέσα από πολύχρονες παρατηρήσεις βρέθηκε ότι οι ενέργειες των πλανητών (ιδίως του πλανήτη Ήλιου και της Σελήνης) και της Φύσης επηρεάζουν τις ενέργειες των ανθρώπων. Ο ανθρώπινος μικρόκοσμος (ψυχή, νους, υλικό σώμα) δηλαδή αποτελεί ένα καθρέφτισμα του μακρόκοσμου που είναι η Φύση και το Σύμπαν. Τα τελευταία χρόνια έχει συσταθεί μια νέα επιστήμη, που λέγεται Χρονοβιολογία, η οποία μελετάει τους εσωτερικούς βιολογικούς ρυθμούς, τους επονομαζόμενους Κιρκάδιους και πολλές μελέτες συμπίπτουν με αυτές των παραδοσιακών Ιατρικών. Και τα αποτελέσματα αυτών των μελετών αποκαλύπτουν ότι όσο πιο διαταραγμένοι είναι αυτοί οι βιολογικοί ρυθμοί στον άνθρωπο τόσο πιο επιρρεπής και ευάλωτος είναι σε διάφορες ψυχικές και ιδεοψυχαναγκαστικές παθήσεις, νοητικές υπολειτουργίες, χρόνια ψυχική και σωματική κόπωση, πρόωρη γήρανση κ.α. Που και αυτά με τη σειρά τους προκαλούν ένα ντόμινο αρνητικών εξελίξεων στην συνολική υγεία του ανθρώπινου οργανισμού. Οι διακυμάνσεις λοιπόν της ενέργειας του φωτός του Ήλιου και του Φεγγαριού επηρεάζουν το βασικό καθοδηγητικό εσωτερικό ρολόι του οργανισμού που βρίσκετε στον εγκέφαλο, ο οποίος με τη σειρά του στέλνει τις εντολές του σε όλους τους ιστούς του σώματος, συμβάλλοντας στην αυξομείωση και τη ρύθμιση διαφόρων ορμονών και λειτουργιών καθ' όλη τη διάρκεια του 24ώρου, καθώς και του μεταβολισμού.

'Όσο λοιπόν εναρμονίζονται οι βιολογικοί ρυθμοί του ανθρώπου με τους ρυθμούς της Φύσης τόσο πιο ισορροπημένος και υγιής νιώθει κανείς. Και οι βιολογικοί αυτοί ρυθμοί διέπονται από κάποιους κανόνες.

Οι πιο βασικοί από αυτούς είναι:

Η ιδανική ώρα για την πρωινή έγερση είναι να γίνετε μαζί με την ανατολή του Ηλίου, διότι αυτή την περίοδο της ημέρας ΄ξυπνάει' ο Ήλιος από τον 'λήθαργο' του. Και μαζί με την προοδευτική άνοδο του Ηλίου αυξάνεται και η κινητικότητα της ζωής στο εξωτερικό περιβάλλον. Είναι η κατάλληλη ώρα λοιπόν να κινητοποιήσουμε τον οργανισμό μας με πρωινές διατάσεις - ασκήσεις και αναπνοές, ώστε να κινητοποιηθεί και να αποβληθεί ευκολότερα η συσσώρευση των περιττών υλικών μέσω της κένωσης του εντέρου. Κατόπιν ένα ενδυναμωτικό αλλά μέτριο σε ποσότητα πρωινό γεύμα μπορεί να μας προετοιμάσει για τη πρωινή μας δραστηριοποίηση. Το κυρίως και πιο βαρύ γεύμα καλό είναι να γίνετε μεταξύ 12-2 μ.μ. διότι εκείνη την ώρα ο Ήλιος μεσουρανεί και είναι η πιο 'πύρινη' εποχή της ημέρας. Και το πιο ΄πύρινο' όργανο του σώματος μας είναι το στομάχι με την έκκριση των γαστρεντερικών υγρών και το οποίο λειτουργεί καλύτερα τη συγκεκριμένη αυτήν ώρα. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν ο οργανισμός μπορεί να διασπάσει και να πέψει καλύτερα το μεγαλύτερο γεύμα της ημέρας, το οποίο θα πρέπει να αποτελεί περίπου το 50% της ημερήσιας τροφής μας. Με ή πριν την δύση του Ηλίου θα πρέπει να παίρνουμε το τελευταίο γεύμα μας διότι έτσι όπως 'σβήνει' η φωτιά του Ήλιου, έτσι μειώνεται και η 'πύρινη' διαδικασία της πέψης. Άμα τρώμε αργά το βράδυ το στομάχι αδυνατεί να πέψει, λόγω της μειωμένης ενέργειας του, με αποτέλεσμα να γίνετε ζύμωση αντί για πέψη αλλά και να τραβάει μεγάλο ποσοστό ενέργειας από τα υπόλοιπα όργανα. Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την συνολική κόπωση και τοξίνωση του οργανισμού. Εδώ προτιμάτε το φαγητό να είναι ελαφρύ και μαγειρεμένο (ειδικά για αυτούς που έχουν αδύνατη πέψη) διότι το ωμό και υψηλό σε λίπος φαγητό απαιτεί δυνατότερη πεπτική ικανότητα από την ήδη υπάρχουσα. Μετά τις 8 - 9 μ.μ. αρχίζει η προετοιμασία για τον ύπνο. Καλό είναι ο φωτισμός στο σπίτι να είναι λιτός διότι με τον πολύ φωτισμό και την υπερβολική έκθεση στον υπολογιστή ή σε ηλεκτρονικά παιχνίδια μπλοκάρεται και αναστέλλεται η έκκριση μιας από τις πιο βασικές ορμόνες του σώματος, της μελατονίνης. Η οποία προάγει τη μακροζωία και ελέγχει τον βιορυθμό, την διάθεση , την ανάπτυξη, το βάρος κ.α. Η μη ισορροπημένη έκκριση της μπορεί να ανεβάσει τα επίπεδα του στρες, να προκαλέσει αυπνία και σωρεία άλλων προβλημάτων, μέχρι και πρώιμη εφηβεία στα νέα παιδιά.

Η εναρμόνιση του οργανισμού μας εκτός από το Σύμπαν θα πρέπει να γίνετε και με τη Φύση. Δηλαδή οι τροφές που θα παραλαμβάνει ο οργανισμός μας καλό είναι επί το πλείστων (αν όχι ολοκληρωτικά) να αποτελούνται από καρπούς και φυτά της Φύσης, τα οποία τροφοδοτεί ο Ήλιος και τα εμπλουτίζει με συσσωρευμένη ηλιακή ενέργεια μέσω της φωτοσύνθεσης αλλά και να ακολουθούμε την αλλαγή των εποχών. Π.χ. ο χειμώνας που είναι μια 'βαριά' εποχή με λιγότερη κίνηση στη φύση (πολλά ζώα άλλωστε πέφτουν σε χειμερία νάρκη) ή στην πόλη, μας προτρέπει να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς του. Χρειαζόμαστε λοιπόν περισσότερο ύπνο και ξεκούραση το χειμώνα, καθώς και λήψη πιο 'θερμαντικών' τροφών σε αντίθεση με το καλοκαίρι που κοιμόμαστε λιγότερο, ασκούμαστε και ενυδατωνόμαστε περισσότερο.

Στην ουσία δηλαδή χρειάζεται να μιμούμαστε ή/και να συντονιζόμαστε με τη ζωή στη Πλάση και το Σύμπαν, κάτι το οποίο μόνο ωφέλεια, ευεξία και ισορροπία μπορεί να προσφέρει στον πολυδιάστατο οργανισμό μας.

ΨΥΧΙΚΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ

Ένας άνθρωπος θεωρείτε ότι είναι αρμονικός και ισορροπημένος, όταν έχει αρμονία στο σώμα, το νου και τη ψυχή - συνειδητότητα (την ατομική και την συλλογική) καθώς και όταν εναρμονίζεται με τις συμπαντικές και φυσικές δυνάμεις όπως προαναφέρθηκε. Ο άνθρωπος ως ένα σύνθετο Όν αποτελείται από το πιο ορατό 'παχύ' ενεργειακό πεδίο (με ημερομηνία λήξης) που είναι το σώμα, το οποίο «επιλέγεται» από ένα αόρατο 'λεπτοφυές' πεδίο που ονομάζεται ψυχή (ή Πνεύμα ή συνειδητότητα κλπ. που είναι αιώνιο) με σκοπό να εξυπηρετήσει τις βιωματικές εμπειρίες της ψυχής. Ενδιάμεσα υπάρχει ένας άυλος 'γεφυρωτής', ο νους. Στον νου εμπεριέχονται η διαδικασία νόησης, οι σκέψεις, η μάθηση, η οργάνωση, ο οραματισμός κ.α.

Τα 2 βασικά μέρη που χωρίζεται ονομάζονται συνειδητός νους και υποσυνείδητο. Η διαφορά λειτουργικότητας μεταξύ τους είναι χαώδης. Όλες σχεδόν οι σωματικές λειτουργίες και οι αρμοδιότητες του οργανισμού (η αναπνοή, η ρύθμιση του μεταβολισμού, το ανοιγοκλείσιμο των ματιών, το σύστημα των πεποιθήσεων κλπ.) εκτελούνται από το υποσυνείδητο. Και αυτό γίνετε για τη δική μας προστασία. Διότι αν όλες αυτές οι πληροφορίες εμφανίζονταν στον συνειδητό νου, αυτός θα μπλοκαριζόταν σε τέτοιο βαθμό που θα αχρηστευόταν και δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Ο συνειδητός νους μπορεί να συγκεντρωθεί (με περιοριστικούς όρους κιόλας) σε καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή μας μια δεδομένη στιγμή. Στο υποσυνείδητο τώρα ζουν και 'αφεντεύουν' οι πεποιθήσεις μας, τα οποία είναι δυνατά μοτίβα σκέψης που πολλές φορές έχουν ριζώσει, συνήθως από τη παιδική μας ηλικία και εξουσιάζουν την 'πραγματικότητα' μας. Οι πεποιθήσεις δημιουργούν τα συναισθήματα και αν είναι περιοριστικές, με αρνητικό φορτίο (δηλαδή γεμάτες αντιαξία, ανασφάλεια κλπ.) θα δημιουργήσουν ανάλογα συναισθήματα, όπως φόβο, ενοχή, θυμό, ζήλεια, αυτοαπόρριψη, αδικία κλπ. Και αντίθετα αν είναι με θετικό φορτίο θα δημιουργήσουν ενδυναμωτικά συναισθήματα όπως αγάπη, ευσπλαχνία, γαλήνη, χαρά κλπ.

Οι περιοριστικές πεποιθήσεις φορτώνουν με περαιτέρω φλυαρία τον νου και τον κάνουν υλιστικό και πλεονέκτη. Τον κάνουν να μην νιώθει ποτέ επάρκεια και ευτυχία ακόμη και αν υλοποιούνται τα θέλω του, επιζητώντας συνέχεια παραπάνω. Ζει σχεδόν συνέχεια στο παρελθόν, στο μέλλον ή στον κόσμο της φαντασίας, χάνοντας την μοναδική πραγματική στιγμή, την τωρινή. Και δημιουργούνται προσκολλήσεις και εθισμοί που δρουν και αυτά με τη σειρά τους με τρόπο ανασταλτικό και δυσλειτουργικό στον ανθρώπινο οργανισμό. Σε αυτό το σημείο η ψυχή δεν παίρνει αυτό που επιζητά και ο άνθρωπος έχει ξεχάσει ότι ο σκοπός της ψυχής είναι η πνευματική Φώτιση και η σύνδεση με την Οικουμενικότητα. Η ψυχή 'υποφέρει' μόνο όταν στερείται την πνευματική τροφή της, κάτι το οποίο προβάλλεται στην υλική υπόσταση του ανθρώπου ως μια ασθένεια! Και απαυγάζει όταν γινόμαστε συνοδοιπόροι με την Ανώτερη αρετή.

Η εναρμόνιση λοιπόν του νου με ένα 'ασθενές' υποσυνείδητο δημιουργεί εξαρτήσεις, φόβους και προσκολλήσεις και διακόπτει τη τροφοδοσία της ψυχής, ενισχύοντας έτσι την ψυχική και σωματική ασθένεια και την συνεχή αίσθηση του ανικανοποίητου. Η εναρμόνιση του νου όμως με ένα σθεναρό υποσυνείδητο (απαγκιστρωμένο από περιοριστικές πεποιθήσεις) και τα ύψιστα θέλω της ψυχής δημιουργεί σωματική, συναισθηματική και πνευματική ισορροπία.

Βασικά εργαλεία για την ενδυνάμωση, τη φροντίδα και την εναρμόνιση της ψυχής είναι η Αυτογνωσία και το ενδελεχές Ψυχογράφημα, η Πνευματική Αναζήτηση, ο Διαλογισμός, οι Εσωτερικές Ασκήσεις, καθώς και η ανιδιοτελής προσφορά στους συνανθρώπους και το περιβάλλον.

Η ψυχική εναρμόνιση βασίζεται στην αγάπη για τον εαυτό μας και δημιουργεί σύνδεση με το Όλον, επηρεάζοντας δημιουργικά τις σχέσεις μας, το περιβάλλον, μέχρι και το Σύμπαν. Και τότε όλα ρέουν αρμονικά και ανεμπόδιστα σε όλα τα επίπεδα, δημιουργώντας προϋποθέσεις ευτυχίας, γεγονός που αποτελεί άλλωστε την κοινή επιθυμία όλων των ανθρώπων.

Μπεκιάρης Παναγιώτης

Ολιστικός Σύμβουλος Υγείας & Αυτοβελτίωσης - Φυσικοπαθητικός